Vaj i Mërsinës
Përmbledhje:
Për përdorim të jashtëm vaji i mërsinës forcon zhardhokun e flokëve, djersitjen e tepërt, ndërsa për përdorim të brendshëm këshillohet për gurët në veshka, për problemet e urinimit dhe për sëmundjet e zërit.
Struktura përbërëse:
Është një vaj i paqëndrueshëm i cili përbëhet kryesisht nga martinoli dhe limoneni. Ai përmban geraniol, maruotol dhe cineole. Po kështu ai përmban edhe lëndë hidhura, xhelatine dhe taninë të përqëndruar.
Përdorimi i brendshëm:
- Përdoret për të ndaluar gjakderdhjen.
- Pastrues i rrugëve të frymëmarrjes dhe laringut.
- Shërben si diuretik (nxitës për urinimin), shpërbën gurët në veshka dhe mjekon disa acarime në rrugët urinare, ku këshillohet si një medikament për çregullimet urinare.
- Në mjekësinë popullore egjiptiane përdoret në rastet e epilepsisë.
- Përdoret si medikament farmaceutik që ruan indet e trupit dhe si antibiotik.
- Shërbën si medikament për të larguar mykozën nga gjoksi.
- Shërben si medikament për ta larguar nxehtësinë nga stomaku dhe për mjekimin e tumoreve.
- Shërben si medikament për mjekimin e kalçifikimit në të gjitha gjymtyrët e trupit dhe për mjekimin e sekrecioneve të hundës.
- Faraonët e këshillonin lëngun e mërsinës për mjekimin e sëmundjeve të zërit.
Përdorimi i jashtëm:
- Forcon zhardhokët e flokëve, parandalon rënien e tyre dhe u jep ngjyrën e zezë.
- Shërben si mjekues për dhembjet në fund të shpinës dhe parandalon skuqjen e barkut.
- Ka dobi të shumta në masazhet që bëhen në rast paralize.
- Përdoret me lyerje në rastet e djersitjes së shumtë.
- Përdoret si krem për zbukurimin e lëkurës.
- Vaji i mërsinës përdoret si gjilpërë anale për shtërzim (parandalim barku).
Doza:
Për përdorim të brendshëm konsumohet një lugë e madhe dy herë në ditë.
Për përdorim të jashtëm lyhet vendi i sëmurë me një sasi të mjaftueshme një herë ose dy herë në ditë.
Për përdorim të jashtëm vaji i mërsinës forcon zhardhokun e flokëve, djersitjen e tepërt, ndërsa për përdorim të brendshëm këshillohet për gurët në veshka, për problemet e urinimit dhe për sëmundjet e zërit.
Struktura përbërëse:
Është një vaj i paqëndrueshëm i cili përbëhet kryesisht nga martinoli dhe limoneni. Ai përmban geraniol, maruotol dhe cineole. Po kështu ai përmban edhe lëndë hidhura, xhelatine dhe taninë të përqëndruar.
Përdorimi i brendshëm:
- Përdoret për të ndaluar gjakderdhjen.
- Pastrues i rrugëve të frymëmarrjes dhe laringut.
- Shërben si diuretik (nxitës për urinimin), shpërbën gurët në veshka dhe mjekon disa acarime në rrugët urinare, ku këshillohet si një medikament për çregullimet urinare.
- Në mjekësinë popullore egjiptiane përdoret në rastet e epilepsisë.
- Përdoret si medikament farmaceutik që ruan indet e trupit dhe si antibiotik.
- Shërbën si medikament për të larguar mykozën nga gjoksi.
- Shërben si medikament për ta larguar nxehtësinë nga stomaku dhe për mjekimin e tumoreve.
- Shërben si medikament për mjekimin e kalçifikimit në të gjitha gjymtyrët e trupit dhe për mjekimin e sekrecioneve të hundës.
- Faraonët e këshillonin lëngun e mërsinës për mjekimin e sëmundjeve të zërit.
Përdorimi i jashtëm:
- Forcon zhardhokët e flokëve, parandalon rënien e tyre dhe u jep ngjyrën e zezë.
- Shërben si mjekues për dhembjet në fund të shpinës dhe parandalon skuqjen e barkut.
- Ka dobi të shumta në masazhet që bëhen në rast paralize.
- Përdoret me lyerje në rastet e djersitjes së shumtë.
- Përdoret si krem për zbukurimin e lëkurës.
- Vaji i mërsinës përdoret si gjilpërë anale për shtërzim (parandalim barku).
Doza:
Për përdorim të brendshëm konsumohet një lugë e madhe dy herë në ditë.
Për përdorim të jashtëm lyhet vendi i sëmurë me një sasi të mjaftueshme një herë ose dy herë në ditë.
Kontakt :
Adresa : Tirane, Shqiperi
E-mail : info@gjejhallall.com
Cel : +35569 57 11 210
Komento